ปงเนิฟ

ปงเนิฟ แปลตรงตัวว่า "สะพานใหม่" ซึ่งมีความหมายตรงกันข้าม เพราะเป็นสะพานข้ามแม่น้ำแซนที่เก่าแก่ที่สุดในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส โดยถูกตั้งชื่อเพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างกับสะพานแบบเก่าที่มักจะมีบ้านพักอาศัยอยู่ริมสองข้างของราวสะพานในสมัยนั้นปงต์เนิฟเป็นสะพานโค้งพาดผ่านแม่น้ำแซน ตั้งอยู่ด้านตะวันตกของอีลเดอลาซีเตซึ่งเป็นเกาะกลางแม่น้ำแซนที่มีอยู่ตั้งแต่ยุคกลาง ตัวสะพานแบ่งออกเป็น 2 ช่วง โดยช่วงแรกประกอบด้วยฐานโค้งจำนวน 5 ฐานเชื่อมฝั่งซ้ายของแม่น้ำกับอีลเดอลาซีเต และช่วงที่สองประกอบด้วยฐานโค้งจำนวน 7 ฐาน เชื่อมจากเกาะไปยังฝั่งขวาของแม่น้ำ การก่อสร้างสะพานในยุคนั้นทำให้มีการสะสมของดินตะกอนแม่น้ำ ทำให้เกาะมีขนาดยาวขึ้นดั่งในปัจจุบัน ส่วนปลายที่แหลมที่สุดของอีลเดอลาซีเตเป็นที่ตั้งของจัตุรัสแวร์-กาล็อง ซึ่งเป็นสวนสาธารณะตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแด่พระเจ้าอ็องรีที่ 4 โดยในปัจจุบันได้ขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์แห่งฝรั่งเศสประวัติในปี ค.ศ. 1550 พระเจ้าอ็องรีที่ 2 มีพระราชประสงค์ให้สร้างสะพานในบริเวณนี้ เนื่องจากสะพานน็อทร์-ดามที่ใช้ในขณะนั้นมีความหนาแน่นเกินไป แต่โครงการก็ได้ยกเลิกไปเนื่องจากค่าก่อสร้างมีราคาสูงเกินไปในขณะนั้นต่อมาในปี ค.ศ. 1577 พระเจ้าอ็องรีที่ 3 จึงมีพระราชดำรัสให้สร้าง โดยสะพานได้วางศิลาฤกษ์ในปี ค.ศ. 1578 ซึ่งฐานรากของตีนสะพานทั้ง 4 ฐานได้สำเร็จในเวลาเพียง 1 ปี หลังจากเริ่มก่อสร้าง และต่อมาในปี ค.ศ. 1579 ได้มีความพยายามเปลี่ยนรูปแบบให้ตีนสะพานมีขนาดยาวขึ้น เพื่อขยายพื้นที่บนสะพานเพื่อรองรับการสร้างบ้านเรือน (ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นในที่สุด) ซึ่งใช้เวลาก่อสร้างถึง 9 ปี เนื่องจากติดช่วงสงครามศาสนา (ช่วง ค.ศ. 1588 - 1599) การก่อสร้างจึงหยุดชะงักลง จนกระทั่งเสร็จสิ้นในปี ค.ศ. 1607 ในรัชสมัยของพระเจ้าอ็องรีที่ 4 ทรงเป็นผู้เสด็จพระราชดำเนินเปิดสะพาน